مبانی نظری و پیشینه تحقیق درباره توانمندسازی

بخشی از متن:
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل :  word (..doc) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحه : 48 صفحه

 قسمتی از متن word (..doc) : 
 

‏مبانی نظری و پیشینه تحقیق درباره ‏توانمندسازی
‏2-2 ‏–‏ ‏توانمندسازی
‏در توانمندسازی منابع انسانی ، فرض اساسی آن است که مهمترین عامل رشد ، توسعه و بهینه سازی هر سازمان ، منابع انسانی آن است. توانمندسازی یعنی اثر گذاری بر رفتار دیگران . تا قبل از دهۀ 1990 گرایش مدیران در غرب آن بود که کارکنان باید با کار زیاد و سخت خود از نردبان ترقی در سازمان بالا بروند . در این دوران ، عواملی نظیر پیشرفت های روز افزون در فناوری ، افزایش انتظارات مشتریان ، ضرورت انعطاف پذیری سازمانها ، مورد توجه بسیار قرار می‏‌‏گیرد . ویژگیهای سازمان توانمند عبارتند از : روشن بودن هدفها ، روحیۀ خوب کارکنان ، رفتار عادلانه ، شناخت و قدردانی ، کار تیمی ، مشارکت ، ارتباطات و دارا بودن محیط سالم .
‏توانمندسازی فرایند قدرت بخشیدن به افراد است . در این فرایند به کارکنان خود کمک می‏‌‏کنیم تا عزت نفس در آنان ترمیم شود ، بر احساس ناتوانی و درماندگی خود چیره شوند ، انگیزه های درونی خود را تقویت نمایند و در اتخاذ تصمیم هایی که بر فعالیتهای آنان تأثیر گذار است ، بیشتر مشارکت داشته باشند .
‏توانمندسازی را می‏‌‏توان به گونه های دیگری تعریف کرد و گفت : توانمندسازی یعنی تفویض اختیار یا اعطای قدرت قانونی به سایر کارکنان ، هرگونه راهبرد یا فنون مدیریتی که به افزایش حق تعیین سرنوشت و عزت نفس کارکنان منتهی شود ، پرورش عزت نفس کارکنان و توانا ساخت آنان در انجام وظایف شغلی خود . در واقع توانمندسازی فرایندی است که در دو مرحله انجام می‏‌‏شود ؛ تقویت اعضای سازمان و تلاش در جهت رفع موانع موجود جهت توانمندسازی کارکنان (ساعتچی ، 1390 ) .
‏توانمندسازی‏ ‏کارکنان‏ ‏یکی‏ ‏از‏ ‏تکنیک‏ ‏های‏ ‏مؤثر‏ ‏برای‏ ‏ارتقای‏ ‏بهره‏ ‏وری‏ ‏کارکنان‏ ‏و‏ ‏استفادۀ ‏بهینه‏ ‏از‏ ‏ظرفیت‏‌‏ها‏ ‏و‏ ‏توانائی‏ ‏های‏ ‏آنان‏ ‏در‏ ‏زمینه‏ ‏ی‏ ‏اهداف‏ ‏سازمانی‏ ‏است‏ ‏تعاریف‏ ‏گوناگونی‏ ‏از‏ ‏واژه‏ ‏ی‏ ‏توانمندسازی‏ ‏از‏ ‏سوی‏ ‏صاحب‏ ‏نظران‏ ‏ارائه‏ ‏شده‏ ‏است‏ ‏زیمرمن1 -Zimerman
‏ (1995) ‏معتقد‏ ‏است:
‏توانمندسازی‏ ‏واژه‏ ‏ای‏ ‏است‏ ‏که‏ ‏ارائه‏ ‏ی‏ ‏تعریف‏ ‏از‏ ‏آن‏ ‏سهل‏ ‏و‏ ‏ممتنع‏ ‏است‏ ‏هر‏ ‏کسی‏ ‏تصوری‏ ‏از‏ ‏آن‏ ‏را‏ ‏در‏ ‏ذهن‏ ‏خود‏ ‏پرورش‏ ‏می‏‌‏دهد‏ ‏اما‏ ‏حقیقتاً‏ ‏افراد‏ ‏کمی‏ ‏به‏ ‏آن‏ ‏اشراف‏ ‏دارند‏ ‏. تاریخچه‏ ‏ی‏ ‏اولین‏ ‏تعریف‏ ‏اصطلاح‏ ‏توانمندسازی‏ ‏به‏ ‏سال‏ 1288 ‏میلادی‏ ‏برمی‏‌‏گردد‏ ‏که‏ ‏در
‏ ‏آن‏ ‏توانمندسازی‏ ‏را‏ ‏تفویض‏ ‏اختیار‏ ‏در‏ ‏نقش‏ ‏سازمانی‏ ‏فرد‏ ‏می‏‌‏دانستند‏ ‏این‏ ‏اختیار‏ ‏باید‏ ‏به‏ ‏فردا‏ ‏اعطا‏ ‏گردد‏ ‏یا‏ ‏در‏ ‏نقش‏ ‏سازمانی‏ ‏او‏ ‏دیده‏ ‏شود‏ (‏آقایار،‏ 1382 ‏ص،‏ 87) ‏در‏ ‏فرهنگ‏ ‏لغت‏ ‏توانمندسازی‏ ‏معانی‏ ‏متفاوتی‏ ‏را‏ ‏تداعی‏ ‏می‏‌‏کند.‏ ‏به‏ ‏کسی‏ ‏اقتدار‏ ‏رسمی‏ ‏دادن‏ ‏تفویض‏ ‏اختیار‏ ‏کردن،‏ ‏مأموریت‏ ‏دادن‏ ‏و‏ ‏اختیار‏ ‏دادن‏ ‏از‏ ‏معانی‏ ‏موجود‏ ‏در‏ ‏فرهنگ‏ ‏لغت‏ ‏است‏(‏گرو،‏ 1971 ‏؛ به نقل از آقایار ، 1382‏) .
‏در‏ ‏علم‏ ‏مدیریت‏ ‏نیز‏ ‏توانمندسازی‏ ‏صرفا‏ ‏از‏ ‏یک‏ ‏جنبه‏ ‏مورد‏ ‏توجه‏ ‏قرار‏ ‏نمی‏‌‏گیرد‏ ‏بلکه‏ ‏حتی‏ ‏در‏ ‏مدیریت‏ ‏نیز‏ ‏جنبه‏ ‏های‏ ‏متعددی‏ ‏را‏ ‏برای‏ ‏توانمندسازی‏ ‏قائلند‏ ‏به‏ ‏طور‏ ‏کلی،‏ ‏با‏ ‏بررسی‏ ‏تحقیقات‏ ‏مدیریتی‏ ‏و‏ ‏سازمانی‏ ‏تعاریف‏ ‏توانمندسازی‏ ‏در‏ ‏سه‏ ‏دسته‏ ‏طبقه‏ ‏بندی‏ ‏می‏‌‏شود‏:
‏الف‏: ‏توانمندسازی‏ ‏به‏ ‏عنوان‏ ‏تفویض‏ ‏اختیار
‏ب‏: ‏توانمندسازی‏ ‏به‏ ‏عنوان‏ ‏ایجاد‏ ‏انگیزش
‏ج‏: ‏توانمندسازی‏ ‏بر‏ ‏اساس‏ ‏دو‏ ‏رویکرد‏ ‏مکانیکی‏ ‏و‏ ‏ارگانیکی . ‏(‏نادری و‏ ‏جمشیدیان‏ ‏،‏ ‏1386‏ ) .
‏گرو‏(1971)‏،‏ ‏شاول ،‏ ‏دسلر‏ ‏و‏ ‏رینیک ‏(1993)‏ ،‏ ‏بلانچارد ،‏ ‏کارلوس‏ ‏و‏ ‏رندولف ‏(1996)‏ ،‏ ‏فوی‏(1997) ‏و‏ ‏اتور‏(1997) ‏توانمندسازی‏ ‏را‏ ‏اعطای‏ ‏اختیار‏ ‏تصمیم‏ ‏گیری‏ ‏به‏ ‏کارکنان‏ ‏به‏ ‏منظور‏ ‏افزایش‏ ‏کارایی‏ ‏آنان‏ ‏و‏ ‏ایفای‏ ‏نقش‏ ‏مفید‏ ‏در‏ ‏سازمان‏ ‏می‏ ‏دانند .‏ ‏اما‏ ‏امروزه‏ ‏این‏ ‏مفهوم‏ ‏گسترش‏ ‏یافته‏ ‏و‏ ‏توانمندسازی‏ ‏تنهابه‏ ‏معنی‏ ‏اعطای‏ ‏قدرت‏ ‏به‏ ‏کارکنان‏ ‏و‏ ‏تفویض‏ ‏اختیار‏ ‏نیست ؛‏ ‏بلکه‏ ‏فرآیندی‏ ‏است‏ ‏که‏ ‏به‏ ‏موجب‏ ‏آن‏ ‏کارکنان‏ ‏با‏ ‏فراگیری‏ ‏دانش،‏ ‏مهارت‏ ‏و‏ ‏انگیزه‏ ‏می‏‌‏توانند‏ ‏عملکردشان‏ ‏را‏ ‏بهبود‏ ‏بخشند .‏ ‏بنابراین‏ «‏توانمندسازی‏ ‏فرآیندی‏ ‏است‏ ‏که‏ ‏از‏ ‏مدیریت‏ ‏عالی‏ ‏سازمان‏ ‏تا‏ ‏پائین‏ ‏ترین‏ ‏رده‏ ‏امتداد‏ ‏می‏‌‏یابد‏»‏ (‏ساواجی،‏2001) ‏ . اگر‏ ‏چه‏ ‏وتن‏ ‏و‏ ‏کمرون ‏(1998) ‏ توانمندسازی‏ ‏را‏ ‏به‏ ‏معنی‏ ‏قدرت‏ ‏بخشیدن‏ ‏به‏ ‏کارکنان‏ ‏می‏ ‏دانند .‏ ‏بدین‏ ‏معنی‏ ‏که‏ ‏به‏ ‏آنان‏ ‏کمک‏ ‏کنیم‏ ‏تا‏ ‏حس‏ ‏اعتماد‏ ‏به‏ ‏نفس‏ ‏را‏ ‏در‏ ‏خود‏ ‏تقویت‏ ‏و‏ ‏بر‏ ‏ناتوانی‏ ‏ها‏ ‏یا‏ ‏درماندگی‏ ‏ها‏ ‏غلبه‏ ‏کنند‏ ‏و‏ ‏همچنین‏ ‏برای‏ ‏انجام‏ ‏فعالیتها‏ ‏به‏ ‏آنان‏ ‏انرژی‏ ‏و‏ ‏انگیزه‏ ‏ی‏ ‏درونی‏ ‏بدهیم .‏ ‏در‏ ‏عین‏ ‏حال‏ ‏متذکر‏ ‏شدند ‏: ‏توانمندسازی‏ ‏فقط‏ ‏تفویض‏ ‏قدرت‏ ‏به‏ ‏کارکنان‏ ‏نیست‏ ‏اگرچه‏ ‏قدرت‏ ‏همانند‏ ‏توانمندسازی ،‏ ‏دلالت‏ ‏بر‏ ‏توانائی‏ ‏انجام‏ ‏کارها‏ ‏را‏ ‏دارد ،‏ ‏قدرت‏ ‏و‏ ‏توانمندسازی‏ ‏یک‏ ‏چیز‏ ‏نیستند .‏ ‏افراد‏ ‏می‏‌‏توانند‏ ‏هم‏ ‏قدرت‏ ‏داشته‏ ‏باشند‏ ‏و‏ ‏هم‏ ‏نداشته‏ ‏باشند ‏. ‏اگرچه‏ ‏فردی‏ ‏می‏‌‏تواند‏ ‏به‏ ‏فرد‏ ‏دیگری‏ ‏قدرت‏ ‏بدهد ،‏ ‏باید‏ ‏قابلیت‏ ‏پذیرش‏ ‏توانمندشدن‏ ‏را‏ ‏داشته‏ ‏باشد .‏ ‏بنابراین‏ ‏بین‏ ‏توانمندسازی‏ ‏و‏ ‏تفویض‏ ‏اختیار‏ ‏یک‏ ‏رابطه‏ ‏دوسویه‏ ‏وجود‏ ‏دارد. برخی

 

پرداخت با کلیه کارتهای عضو شتاب امکان پذیر است.